Seni seviyorum ya hani... Allah Eros'un da belasını versin.

Bilinçaltı hala acı çekiyor ama bilinci "fena gururlu ve umursamaz",bu yüzden rüya sonraları ağlayarak kalkıyor ve kendine geldiğinde kahkaha atıp,ağlayınca da gözümün rengi değişiyor,diyor.gün berbat oldu uyanmadan,bunu en iyi bükülmüş dudakları biliyor.

kendi ağzıma sıçmayı nasıl başarıyorum ?

boşvermişlik içinde boktan bir hayat yaşıyorum,elimde tek ve hep olacak şey ailem bir de ben kendim...
kendimi boşvermeme de çok az kaldı hissediyorum.ne ara bu kadar yıktım bilmiyorum-ya da hep yıkıkmıydı da ben mi farketmedim,karamsar olmaktan hüzünlü olmaktan hep bu depresif hallerde olmaktan nefret ediyorum,yoruldum artık bundan.
ama kahretsin olmuyor bu olumsuz fiilden bile midem bulanıyor...
OLMUYOR!
olmuyorsa bu kadar tatsızsa herşey neden yaşıyorsun...
madem anlık yaşadığının sadece anlık mutlulukların içinde olduğunun farkındasın e o zaman niye hala bu işkencedesin!
götüm yemiyor bir türlü işte,hiç bir zaman cesaret edemedim hep istediğim o şeye...
bir de üzülüyorum,garip ama kendimden başka önemsediğim insanlar var hayatta...
hayat ben ve çektiğim bunca şey etrafında dönmüyor...
hayat biyolojik olarak senin sebebin olanlar etrafında da dönmüyor...
hayat boktan...
anlık mutlulukların içinden sıyrılmadan bu kadar anlamsızken herşey nasıl devam edicem düşüenemiyorum.
ölüyorum sanki
yaşayarak ölüyorum...